حكمت 118












حکمت 118



[صفحه 1072]

آن حضرت عليه‏السلام تشييع جنازه کردند شنيدند شخصي ميخندد، فرمودند: تو گوئي مرگ بر جز از ما نوشته شده است، و گويا يقين بر آن مرگ بر غير ما واجب گشته است، و گويا اين مردگاني که ما مينگريم مسافراني هستند که باندک زماني بسوي ما باز ميگردند، ما آنان را بگور مي‏سپاريم، ميراثشان را ميخوريم، کارهاي پند دهنده، و اشخاص مرده پند گوينده را فراموش ميکنيم، و حال آنکه خود ما بهر آفت و اندوهي دچاريم (و دير يا زود به سرنوشت آنان گرفتار خواهيم شد) خنک آن رادمرديکه در پيش نفس خويش خوار، و کردارش پاک، اعتقادش نيکو، و خلق و خويش پاکيزه باشد، اضافه مالش را در راه خدا انفاق کند، و از اضافات در سخن امساک نمايد، زيان و شرش از مردم بدور، سنت و شرع پيغمبر بر وي آسان باشد، و در دين بدعتي را بوي نسبت ندهند. سيدرضي اعلي الله مقامه الشريف گويد: برخي از مردم اين سخن و سخن پيش از آن را به رسول خدا صلي الله عليه و آله نسبت ميدهند.


صفحه 1072.