حكمت 104












حکمت 104



[صفحه 1064]

بسا دانشمندي که نادانيش (بامور آخرتش) او را از حيات ابدي محروم ميگرداند، و دانشش بحالش سودمند نمي‏افتد. (ابن مقفع مولف کتاب تميمه‏الدهر، و معرب کليله و دمنه با آن مقام انشاء و ادب در اثري بي‏پروائي و بي‏احتياطي سفيان ابن معاويه مهلبي امير بصره اعضايش را قطعه قطعه از بدنش جدا کرده و در تنور افکنده و ميسوخت و او بدانها ناظر بود تا بمرد، خليل ابن احمد عروضي را با ابن مقفع ديداري است از خليل پرسيدند او را چگونه يافتي گفت علمش را بيش از عقلش ديدم).


صفحه 1064.