خطبه 041-وفاداري و نهي از منکر
[صفحه 122] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است (در ستايش وفا و نکوهش مکر و حيله فرموده:) به راستي که وفا و صدق قرين يکديگرند. و من سپري نگهدارندهتر (از عذاب الهي از وفاي بعهد سراغ ندارم و آنکه بداند باز گشتش بکجا است و چگونه کيفر کردارش را ميدهند هرگز با کسي) مکر نميکند لکن ما در زماني واقع شدهايم که اکثر اهل آن زمان مکر راز رنگي و زيرکي فرض کرده، و نادانان آنان را زيرک و سياس دانند (گمان کردند که معاويه مکار که در راه پيشرفت مقاصدش پايبند هيچ عهد و پيماني نيست مردي است با کياست و زرنگ) اين گروه مکار و نادان را چه ميشود خدا بکشد آنها را بدرستيکه مرد زيرک و کاردان راه حيله و چاره پيکار را ميداند و نيروي اعمال آنرا در خويش ميبيند، ولي علت بکار نبردنش آنست که امر و نهي خدا جلوگير او است و با اينکه بکار بستن آنرا در عرضه توانائي خويش ميبيند آن را ترک ميکند ولي کسيکه در دين از هيچ گناهي روگردان نيست (مانند عمروعاص و معاويه) در صورت فرصت آن را بکار ميبندد (و از مکر و خدعه خودداري نميکند).
صفحه 122.