حکمت 042
[صفحه 1040] من اگر بيني مومن را با اين شمشير بکوبم، که مرا دشمن دارد دشمنم نخواهد گرفت، و اگر کليه اموال جهان را بر سر منافق بريزم که مرا دوست دارد دوستم نخواهد داشت، واين براي آنست که در علم خدا گذشته است، و بزبان پيغمبر امي جاري شده است که (فرمود يا علي) نه مومن تو را دشمن خواهد داشت و نه منافق تو را دوست خواهد گرفت (و احاديث بدين مضمون در کتب فريقين بسيار است، لکن برادران سني ما محبت اميرالمومنين را به آن معنائيکه خدا و رسول منظور داشتهاند باور ندارند، و بهمان محبت ديني که عموم مسلمين مامورند با يکديگر داشته باشند تاويل مينمايند، و از اين راه نفاق و دشمني خويش را با حضرت اميرالمومنين صلوات الله و سلامه عليه بهتر ظاهر ميسازند، اينجا تيمنا براي روشني چشم شيعيان يکي دو حديث معتبر نقل ميکنيم: محدث قمي رحمه الله عليه در کتاب سفينه البحار در ماده لفظ حبب از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل ميکند که فرمود: هر که علي را دوست داشته باشد از دنيا بيرون نرود، جز اينکه از آب کوثر بياشامد، و از ميوه طوبي بخورد، و مکانش را در بهشت ببيند، دانسته باشيد: هر که دوست و شيعه علي است درهاي هشتگانه بهشت برايش باز ميشود و او بدون حساب از هر در که خواهد داخل ميشود، و باز در همان صفحه از جيش بن معمر نقل ميکند: که گفت: بر حضرت اميرالمومنين داخلشده پس از سلام عرضکردم يا اميرالمومنين چگونه صبح فرموديد؟ فرمودند صبح کردم در حاليکه دوستانم را دوست و دشمنانم را دشمنم، براستيکه دوست ما هر شب و روزي روح و رحمت و فرج را منتظر است، و دشمن ما اساسي سرپا کرده است که پايههاي آن بر سر آتش جهنم است، اي ابامعمر دوست ما را آنقدرت و استطاعت نيست که ما را دشمن بدارد، و دشمن ما را آن توش و توان نيست که ما را دوست بدارد، خداوند دلهاي بندگانرا بر دوستي ما قرار داده است، و هر آنکه ما را دشمن دارد خوار و مخذول ساخته است، فلذا هرگز دوست ما دشمن نشود، و دشمن ما دوست نگردد، هرگز محبت ما و محبت دشمن ما در دلي جمع نشود، خداوند دو دل در يک پيکر قرار نداده است، که با يکدل قومي را دوست دارد، و با دلي ديگر دوست دار دشمنان آن قوم باشد.
صفحه 1040.