حكمت 040












حکمت 040



[صفحه 1038]

خداوند ناليدن تو را از رنج درد سبب از ميان برداشتن گناهانت قرار داد زيرا در خود درد ثوابي نيست لکن گناهان را مي‏زدايد و ميريزد، بدانسانکه برگها از درخت ميريزاند، مسلم است (ثوابيکه انسان از جانب خداوند مستوجب ميگردد آن) ثواب در گفتار و کردار نيک است، بوسيله زبان و دستها و پاها، و خلاصه ملاک کار عمل بنده است، و خداوند پاک هر يک از بندگانش را که بخواهد بواسطه نيت پاک و باطن پاکيزه‏اش به بهشتش داخل مينمايد. سيدرضي اعلي الله مقامه الشريف گويد: فرمايش آن حضرت عليه‏السلام درست است زيرا که مرض از قبيل چيزيست که سزاوار عوض داده شدن است، و وقتي که از جانب خدايتعالي دردها و المها، و چيزهائي از اين قبيل نسبت به بنده وارد شد بنده مستوجب آن ميگردد که عوض داده شود (و اينکه در احاديث و اخبار ثواب بسيار در باب مريض شدن و در بستر خوابيدن وارد شده است همين غوصي است که تفضلا از جانب خدايتعالي نسبت به بنده صادر ميگردد) و اجر و ثوابي را که بنده مستوجب آن ميگردد در برابر کاريست که آن بنده انجام ميدهد، پس بين اين دو تا يعني عوضي که از جانب خدا بر بنده داده ميشود و ثوابي که بنده در برابر کارش از خدا دريافت ميدارد تفاوت

ي است که علم ثاقب و راي صائب آن حضرت عليه‏السلام روش و واضح ساخته است (مترجم گويد: گزيده سخن اينست که مرض فعل بنده نسبت به خدا نيست که خدا به او اجر و ثواب بدهد، بلکه فعل خدا است نسبت به بنده و بايد در برابر عوض داده شود لذا خدا هم تفضلا به او عوض ميدهد و گناهانش را ميبخشد انتهي).


صفحه 1038.