حکمت 002
[صفحه 1023] هر آنکه طمع را ملازم گرديد (و آنرا مانند پيراهني بر دل خود پوشاند براستي که) خويشتن را خوار ساخت و هر آنکه نيازمندي و گرفتاريش را براي شرح داد، تن بخواري و پستي سپرده است هر آنکه زبانش را بر خود امارت داد نسبت بخود خفت روا داشته است.
صفحه 1023.