نامه 072-به عبدالله بن عباس
[صفحه 1009] از نامههاي آن حضرت عليهالسلام است، به عبد الله ابن عباس رحمه الله عليه (پسر عباس دانسته باش) هيچگاه تو بر مرگ پيشي نخواهي گرفت، و آنچه روزي تو نيست بتو نخواهد رسيد، و نيز بدانکه روزگار دو روزي بيش نيست، روزي بسود، و روزي بزيان تو است (بدنامي حيات دو روزي نبود بيش، آنهم کليم با تو بگويم چسان گذشت، يک روز صرف بستن دل شد، باين و آن، روز دگر بکندن دل زين و آن گذشت) ديگر آنکه جهان سراي دارائي و دولت و دست بدست گرديدن است (و خدا نيز هر روز در شاني است، روزي از اين ميستاند، و روزي به آن ميبخشد) بنابراين هر آنچه از جهان که بسود تو است، با همه ناتوانيت بتو ميرسد، و هر آنچه بزيان تو است با همه توانائيت از آن جلوگيري نتواني (پس چه بهتر که براي بدست آوردن مال و دنيا پر حريص نباشي و خويش را بدست تقدير خداوند بسپاري که آنچه را خداوند خواست همان است و کم و بيشي ندارد).
صفحه 1009.