نامه 051-به ماموران ماليات












نامه 051-به ماموران ماليات



[صفحه 904]

از نامه‏هاي آن حضرت عليه‏السلام است بکسانيکه مامور گرفتن خراج بودند (که آنها را از آزار کردن و گرفتن چيزيکه بحال اخراج دهنده زيان دارد برکنار داشته‏اند): نامه‏ايست از بنده خدا، علي اميرالمومنين بسوي مامورين خراج: پس از ثناي خدا، و درود بر حضرت مصطفي، هر آنکه از آنچه بدو باز ميگردد نهراسد، چيزيکه خودش را بدان نگهدارد از پيش نفرستد (و براي آخرت کاري انجام ندهد) بدانيد آنچه شما بدان واداشته شده‏ايد بسي اندک و پاداشش بسيار بسيار است، اگر براي عدوان و ستمي که خداوند از آن نهي فرموده است کيفري در کار نبود که مردم از آن بترسند، البته در ثواب دوري گزيدن از آن چيزها بود که در ترک طلب آن راه عذر بر مردم بسته بود (کنون شما اي خراج گيران قطع نظر از کيفريکه خدا در ستمکاري برايتان مقرر فرموده است، براي رسيدن بثوابهائيکه در ترک ستمکاري ملحوظ است بايد) شما با مدارا و انصاف با مردم رفتار کرده، و در برآوردن حوائجتان شکيبا باشيد (و بدرد دل مردم برسيد) چرا که شما گنجوران رعيت، و پشتيبان امت، و نمايندگان پيشوايانند، (پس اگر بشما پناه آورند، پناهشان دهيد، و در اداي خراج مهلتشان گذاريد و) کسي را بخشم نياوريد، و مانع

مطلوبشان نگرديد، و بهنگام گرفتن خراج لباس زمستاني و تابستاني، و يا چارپايانيکه بدان کار ميکنيد، و يا غلام را نفروشيد (و مگوئيد ما ماموريم و معذور) نکند که بازاء درهمي کسي را تازيانه بزنيد، مبادا بحال نمازگذار، و آنانکه پيمان بسته‏اند، دست درازي کنيد، جز اينکه اسب و سلاحي بيابيد که با آن بر اهل اسلام ستم شود، زيرا که براي مسلمانان سزاوار نيست که اين اسلحه را در دست دشمنان اسلام باقي گذارد، تا بزيان خودش قوتي (براي کفار) باشد، در پند و اندرز بر خودتان، و نيکو رفتار کردن با سپاه، و پشتيباني رعيت، و تقويت دين خداي، خويشتندار نباشيد (و آنها را با کمال ميل و تندي انجام دهيد) و در راه خداي آنچه بر شما لازم افتاده است بجاي آوريد، چرا که پاک پروردگار از ما و شما خواسته است، که در برابر نيکوئي و احسانش در سپاسگزاري بکوشيم، و تا آنجا که در خور توش و توان ما است ياريش نمائيم، گو اينکه توانائي جز از خداوند بزرگوار و بلند مقدار نميباشد (و در ياري کردن ما او را او بايد ما را ياري کند)


صفحه 904.