نامه 023-پس از آنكه ضربت خورد












نامه 023-پس از آنکه ضربت خورد



[صفحه 780]

از سخنان آن حضرت عليه‏السلام است، بهنگاميکه ابن ملجم لعنه الله آن ضربت را بر فرق همايون) حضرتش فرود آورده، پيش از مرگ بر سبيل وصيت فرموده‏اند: سفارش من با شما اين است که (مانند کفار و مشرکان پاي از دايره توحيد بيرون ننهيد و) چيزيرا با خداوند بزرگ شريک و انباز نگردانيد. اما محمد صلي الله عليه و آله را نکند که سنت وي را تباه سازيد (و از جاده شريعت و طريقتش به يک سو شويد، شما بايد همواره) اين دو عمود را پايدار بداريد، (و از اين دو چراغ نورافشان خواهان روشني باشيد که) اگر اين دو دستور را بکار بستيد، ديگر نکوهش شما مورد ندارد (بدانيد) من همان يار ديروز شمايم که امروز (بدينسان در بستر ناتواني و مرگ افتاده و) مورد پند و عبرت شمايم، من فردا از شما جدا خواهم شد، (و در خانه آخرت جاي خواهم گزيد پس) اگر نمردم و ماندم که خود صاحب اختيار خون خويشم (و ممکن است پسر ملجم مرادي را ببخشم) و اگر نماندم که نيستي ميعادگاه من (و کليه افراد بشر است، و آنکه نميرد خدا) است، و من اگر عفو کردم و از کشتن ابن ملجم) گذشتم، پس آن گذشت براي من باعث نزديکي (به خدا) است، و از براي شما نيکوئي و ثواب است، بنابراين شما هم بگذريد،

مگر دوست نداريد که خدايتعالي گناهان شما را هم ببخشد و بيامرزد، سوگند با خداي که من (باندازه از اين جهان پر آشوب بيزار، و ديدار خداي را خواهانم که ابدا) از اين مرگي که ناگهانم فرو گرفت، سبب کراهتي در خويش نديده، و از پيدايش آن ناخورسند نيم، هم اکنون من (از فرط اشتياق بملاقات محبوب و رهائي از چنگ مکروهات جهان) مانند آن تشنه وارد شونده، به آبگاه، و جوينده يابنده ميباشم (که بمنظور خويش نائل، و سعادت شهادت را دريافته، با علا عليين با پيمبران و اوصياء همنشين شده، و از نعمتهائيکه نزد خدا است بهره‏مند خواهم گرديد) زيرا که آنچه که نزد خدا است، براي نيکان بهتر است. سيدرضي رحمه الله عليه فرمايد: که برخي از اين سخن در خطبه‏هاي پيشين خطبه 149 گذشت، لکن چون اينجا زياده داشت تکرارش لازم افتاد.


صفحه 780.