خطبه 226-غسل و کفن کردن رسول خدا
[صفحه 655] از سخنان آن حضرت عليهالسلام است هنگامي که رسول خدا صلي الله عليه و آله را غسل و کفن ميکرد، آنرا فرمودند: يا رسولالله پدر و مادرم فداي تو باد، همانا بمرگ تو (از جهانيان) جدا شد، چيزي که بمرگ جز تو از نبوت، و احکام الهي و اخبار آسماني (از بشر) جدا نگرديده (رشته وحي پس از تو منقطع، و ديگر جبرئيل امين در زمين آمد و شد ندارد) تو فردي هستي مخصوص و يگانه (و مصيبت تو باندازه بزرگ و دلخراش است که هر اندوهي در جنب آن کوچک است) بدانسانکه تسليت دهنده از مصيبت غير خويشي و (در بزرگي غم و اندوه) بطوري عموميت پيدا کردي که مردم (تمامي غمهاي خويش را از ياد برده و) در غم تو يکسانند اگر نبود که تو خود ما را امر به شکيبائي و نهي از بيتابي کرده بودي، البته (باندازه در فراقت ميگريستيم که) چشمهسارهاي اشگ ديده را ميخشگانديم، اکنون درد (فراق) تو طولاني، و غم و غصه (ما) هميشگي است، و اين خشکي اشگ ديده، و اندوه و غصه دائم در غم تو اندکاند، لکن مرگ چيزي است که بازگرداندنش ممکن نبوده، و دفعش ميسر نيست. يا رسولالله، پدر و مادرم فداي تو باد، ما را نزد پروردگارت بياد آورده، و در خاطرات نگاهمان دار (در قيامت نيز امتت را ف راموش نفرموده، هنگام عرض اعمال و ديدار گناهان شفيع، گنهکار باش).
صفحه 655.