خطبه 205-در وصف پيامبر و عالمان
[صفحه 603] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است (در وصف خدايتعالي و مدح محمد المصطفي و اوصاف نيکان و اندرز بمردم): من گواهم باينکه خداوند، عادل و درستکار است که (مابين بندگانش) بعدل و داد رفتار مينمايد و حاکم است و جدا سازنده (حق از باطل) است، و گواهي ميدهم که محمد بنده و بر بندگانش پيامآور سرور است، هر زمان که خداوند خليقي را (از اصلاب بارحام) آورد، آنها را دو دسته فرمود (دسته نيکوکار و دسته بد کردار) و محمد را در بهتر آن دو قرار داد، زناکار در نسب آن حضرت سهيم نبوده، و تبهکاري شرکت نداشته است، (نور پاک آن حضرت از زمان آدم صفي همواره از اصلاب پاکيزه بارحام مطهره منتقل ميگرديده، و اجدادش تمام پاکان و پيمبران بودهاند). [صفحه 603] آگاه باشيد خداوند براي نيکي و خير اهلي، و از براي حق پايههائي، و از براي فرمانبرداري و بندگي نگهباناني مقرر فرموده است (که آنها عبارت از ائمه طاهرين و نيکان و مومنين ميباشند، و اگر ائمه نبودند، مردم بطرق خير راه نميبردند، چنانچه حضرت صادق عليهالسلام فرمايد: بوسيله، خدا پرستيده شد، و اگر ما نبوديم مردم راه بندگي را نمييافتند) و بدانيد شما را هنگام هر طاعتي از جانب خداوند پشتيباني است که زبانها را گويا و دلها را (براه حق پويا و) پاينده ميسازد توفيق و الطاف حق در کار نيک بدرقه راه انسان است، و گر نه بشر از جاده بندگي منحرف شده، زير بار فرامين الهي نميرفت) آن توفيق براي کسيکه بينيازي را جويا است بينيازي، و براي آنکه خواهان بهبودي است بهبودي است (انسان اگر در صدد رفع نواقص روحي و جسمي خويش برآمده، و آئينه دل را پاک کردن خواست البته خدا نيز باو کمک و توفيق ميدهد، که من قدم الي شبرا قدمته ذراعا) و بدانيد بندگان خدا که علم خدا را نگهدارندگانند (آل محمداند که) هر چه بايد نگهداري شود نگهداري ميکنند، (و باندازه ظرفيت هر کسي آنرا ظاهر ميسازند، چرا که اسرار و احاديث آنها مشکل و دشوار، و جز نبي مرسل و مل ک مقرب، و يا مومني که خدا دلش را بايمان امتحان کرده باشد، نميتواند بردارنده آن باشد) و چشمههاي آن علم را (براي تشنگان) جاري فرموده، بکمک و ياري هم برخاسته، و يکديگر را با دوستي ديدار مينمايند، و از جام سيراب سازنده (دانش) بهم نوشانده، و (از آن سرچشمهها) سيراب بازميگردند، شک و ريب به آنها درنياميزد، بدگماني و غيبت بسويشان نشتابد خداوند آنها را بدين خلق و خوي خوش آفريده است، با اين خوي با هم آميزش دارند، ايناناند همچون برترين دانه پاک شده که خويش را گزيده، و بدش را افکندهاند، و آن تخم را پاک کردن و آزمايش پاکيزه ساخته است، پس مرد بايد شرف و بزرگواريرا با پذيرش اين اوصاف بپذيرد (نه اين که با داشتن اخلاق نکوهيده خويش را بزرگ و شريف پندارد) و پيش از رسيدن سختي که در هم کوبنده شخص است بترسد (و بچاره کار برخيزد) مرد بايد در دوران کوتاه، و کمي درنگش در اين سراي ناپايدار بنگرد، و براي سرائيکه بدان منتقل ميگردد، آنچه لازم است از کردار نيک بجا آورد تا هنگامي که از اين سراي به سرائي ديگر بکوچد (و ايمن از عذاب و سختي بياسايد) خنک آن پاکيزه درون مرديکه پيروي کننده رهنما، و دور شونده از کسي است که گمراهش ميخواهد، و با ب ينائي آنکه او را بينا ميکند، و به پيروي از آنکه او را هدايت مينمايد، راه من و سلامتي را ميپيمايد، و پيش از آنکه درهاي هدايت و رستگاري توبه برويش بسته آيد، و رشته (عمر) ش بريده شود، او خواهان گشايش باب توبه بوده، و از گناه باز ايستد، براستي که چنين مردي مقيم طريق حقيقت، و راه روشن را نشان داده شده است. (پروردگارا به حق محمد و آل محمد سوگندت ميدهيم که ما را در زمره کساني درآر که قدم در راه راست نهاده، و از محمد و آل اطهارش پيروي نمودهاند، و فرج امام زمان صلواتک عليه را نزديک ساز)
صفحه 603، 603.