خطبه 203-در نکوهش اصحاب
[صفحه 599] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است (در نکوهش از ياران) الها، هر آنکه از بندگانت گفتار ما را که براستي و پاکي، و براي اصلاح دين و دنيا و بدور از ستمکاري و تبهکاريست ميگوئيم بشنود، و پس از شنفتن نپذيرد، جز بازگشت از ياري تو، و کندي در گرامي داشتن دين تو بهانه ندارد، اي آنکه از همه گواهان بزرگتري، تو را با آنان که در زمين، و آسمانهايت نشيمن داده (بگمراهي اين شخص) گواه ميگيرم (خدايا تو ميداني که من امر تو را هنگامه صفين بشاميان گمراه، و عراقيان نادان ظاهرپرست رسانده، و در آن کوتاهي نکردم، و آنها نپذيرفتند) آنگاه پس از اين که تو را گواه گرفتم تو (مرا) از ياري آن کس بينياز کننده، و او را بگناهش گيرندهاي. مترجم گويد: در اين جمله از فرمايش که فرمايد: فابي بعد سمعه لها الا النکوص عن نصرتک، معنائي لطيف و بديع و حسن تقرير عجيبي است بر آشنايان بلطايف بيان پوشيده نيست، زيرا که حضرت نفرموده است فابي بعد سمعه لها عن قبولها او اجابتها، بلکه چون نکوص بمعني بازگشت از راه خير است جمله والنکوص عن نصرتک را بکار بسته است.
صفحه 599.