خطبه 188-در ذكر فضائل خويش












خطبه 188-در ذکر فضائل خويش



[صفحه 562]

از خطبه‏هاي آن حضرت عليه‏السلام است (درباره خويشاوندي و نزديکي و از خود گذشتگيش نسبت به رسول خدا و اولويتش بخلافت) برخي از ياران محمد که نگهدارنده‏گان (رازهاي دين و احکام قرآن مبين) ميباشند ميدانند که من هيچگاه از دستوراتيکه از جانب خدا و رسول است تن نزده‏ام (و در اجراي آنها کندي ننموده‏ام). اين منم که در راه ياري رسول خدا در بسياري از جاهائيکه گردان سلحشور از آنها گريزان، و کامها لغزان و به عقب برميگشت جانبازيها کردم و از خود گذشتگيهائي نشان دادم (که تواريخ آنها را با خطوط برجسته در خويش ثبت و ضبط کرده، و طوايف امم از مطالعه آنها دچار شگفتيها شده‏اند هنوز اثر شيريني آن شبي که من در رختخواب پيغمبر خوابيدم در ذائقه جبرئيل و ميکائيل باقي است، هنوز روزگار با صدها هزار چشم در جراحاتي که در بدر و احد و حنين براي حفظ جان رسول‏الله به پيکر من رسيده است خيره مانده است، هنوز آواز رساي جبرئيل در ميان زمين و آسمان به لافتي الا علي، لاسيف الا ذوالفقار، بلند است، هنوز چاههاي بدر و دو گودال خيبر و خندق به تيره روزي وليد، و عتبه و شيبه، و عمرو، و مرحب گواهي ميدهند) شجاعت و رشادتي است که خدا مرا به آن ارجمند خ

واسته است (يکي ديگر از کرامات خداوندي که مرا بدان مفتخر فرموده است آنست که) هنگامي که روح رسول‏الله قبض ميشد من سر مبارکش را بر سينه داشتم، و جان مقدسش در دست من از پيکر جدا شد، پس من آن دست را (که ببدن آن حضرت ماليده شده بود تيمنا) بروي خود کشيده مباشر غسل او، که درود خدا بر او و بر آلش باد گرديدم، و فرشتگانم در اينکار ياري کردند، آنگاه اهل البيت و ساکنان خانه‏هاي اطراف و دو گروه از فرشتگان که (براي اين داهيه دهيا) در رفت و آمد از آسمانها بودند، بطوري بر آن حضرت گريستند که آواز گريه آنها از گوش من بيرون نميرفت آنگاه (من با آن) فرشتگان بر آن حضرت نماز گذارده، و آن پيکر شريف را (که عالم امکان را جان بود) در آرامگاهش نهاديم (کنون اي کسانيکه باستناد قرشي بودن و نزديکي با آن حضرت خلافت را غصب کرده‏ايد بگوئيد بدانم آيا در اينصورت) کيست که با رسول خدا چه در حال حيات، و چه در دوران ممات، از من سزاوارتر و نزديکتر باشد (اگر کسي هست بگوئيد با دليل و برهان اولويت خويش را اثبات نمايد، وگرنه بيهوده ژاژ نخايد که خدا در کمين ستمکاران است)، مردم البته از روي بينش و بصيرت با نيتهاي درست و پاکيزه بسوي پيکار با دشمنان بشتابيد،

به خدائيکه جز او خدائي نيست سوگند است که من براه راست، و دشمنانم در پرتگاه کژي و باطل روانند، آنچه ميگويم بشنويد (و براي رستگاري خويش بکار بنديد) آمرزش خدا را براي شما و خويش خواهانم (تا شما را از گمراهيها و لغزشهاي در دين نگهدارد).


صفحه 562.