خطبه 013-سرزنش مردم بصره
[صفحه 69] از جمله سخنان آن حضرت است که در نکوهش اهل بصره فرموده (همينکه حضرت از جنگ جمل و فتح بصره فراغت يافت منادي از جانب آن امام همام ندا کرد که پس از سه روز ديگرمردم به نماز جمعه حاضر شوند و مردم حاضر شده پس از خواندن نماز حضرت رو به جمعيت کرده پس از حمد و ثناي خدا و درود برسول اکرم (ص) و استغفار براي مومنين حقيقي فرمود:) اي اهل بصره شما لشکريان زن و پيروان حيواني (عايشه و شترش) بوديد که بصداي آن همگي بميدان جنگ حاضر و به پي شدن و کشته شدن آن درگريختيد، سستي راي خوي شما و شکستن عهد آئين شما، نفاق و دوروئي دين شما است آب شهرتان شور و بيمزه است، هر که در وطن شما اقامت گيرد گروگان گناه خويش، و هر که از شهرتان بيرون رفت برحمت پروردگار رسيده است (ماندن در شهر شما باعث ارتکاب گناهان و بيرون شدن از آن موجب دوري از گناهان و رسيدن بثوابها است زيرا فرار از گناه ثواب است) گويا ميبينم اين مسجد شما را مانند سينه کشتي (که آب تا کمر آنرا فرو گرفته باشد) خداوند از بالا و پائين اين شهر عذاب فرستاده و هر که درآن بوده غرق شده است (از بالا باران و از پائين دريا طغيان کرده) بروايت ديگر وارد شده که قسم بذات خدا هر آينه غر ق خواهد شد اين شهر شما حتي گويا مسجد آنرا مينگرم که همچون سينه کشتي بر روي دريا يا مانند سينه شترمرغ که بروي دريا خفته پيدا است، در روايت ديگر وارد شده که فرمود (گويا ميبينم اين مسجد را که در آب فرو رفته) مانند سينه مرغي در دريا که مورخين گفتهاند دو مرتبه يکي در زمان القائم باالله بصره در آب غرق شد و بجز کنکرهاي همان مسجد جامع را که از آب نمايان بود همه شهر در آب فرو رفت، و نقل شده که پس از ايراد اين خطبه حضرت از روي دلداري باهل بصره فرمود من اين سخنان را براي آن گفتم تا ديگر باره عاصي نشده و بر امام زمان خويش خروج نکنيد.
صفحه 69.