خطبه 132-در پارسايي در دنيا
[صفحه 349] از خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است که در ستايش يزدان و پاره از اوصاف خويش بيان فرموده: (در تمام حالات) هنگام گرفتن و دادن، و احسان کردن، و مبتلا نمودن، خداوند را سپاس ميگذاريم (زيرا که تمام اينکارهاي او برطبق حکمت و مصلحت ما است) خداوندي که بهر نهاني آگاه، و بهر رازي بينا، و به آنچه در درونها پنهان، و بدزديده نگاه کردن ديدگان عالم و دانا است، گواهي ميدهم که خدائي جز او نيست، و محمد برگزيده و برانگيخته او است، درون و برون و دل و زبان من با اين شهادت موافق و يکسان است. [صفحه 350] قسمتي از همين خطبه است: (اي مردم مرا با شما مطلبي است مهم که شما را از آن آگاهي ميدهم و) به خدا سوگند آن مطلب حقيقت است و راست، نه شوخي و دروغ، و آن نيست مگر مرگ، هر که را که خواند ندايش را به او بشنواند، و با شتابش براند، پس (اي شنونده) مبادا که بسياري خدم و حشم ترا فريب داده، و خود مشغول شوي، زيرا که تو ثروتمنداني پيش از خويش ديده، که از نداري و درويشي بيمناک بوده، و از پيشآمدها باکي نداشته، داراي آرزوي دراز بوده، و مرگ را دور ميدانسته ناگاه مرگ چگونه او را از موطن و مامن و آسايشگاهش گرفت و ربود، و بار تختههاي تابوتش کرد، مردم او را از دست هم گرفته، و بر دوشها نهاده، و بسر انگشتان نگاهش ميداشتند، آيا نديديد کساني که آرزوهاي دراز داشته، و قصرهاي استواري ساخته، و مال بسياري گرد آوردند، چگونه قصرهاشان، قبرهاشان، و گردآوردههاشان سبب هلاکتشان گرديد، اموالشان بهره وارثان و زنهاشان همسر ديگر کسان گرديد، در حاليکه ديگر نميتوانيد بخوبيها بيفزايند، و نه از بديها کاهيده و از آنها رضايت بطلبند، پس (خوشا حال) کسي که پيراهن تقوي را بدلش پوشانيد، بر ايام مهلتش برتري جست، و بعمل فايز گرديد، پس فرصت را غن يمت شمرده، و در راه تقوي کوشش کنيد، و عملي که موجبات بهشت رفتن را فراهم کند بجاي آوريد، زيرا که دنيا جائي نيست که براي زيستن شما آفريده شده باشد، بلکه گذرگاهي است براي شما آفريده شده، تا از آن براي جاي هميشگي خويش توشه برداريد، پس براي تند گذشتن از جهان آماده شده، و مرکبهاي جدائي از آن را مهيا سازيد، (مرگ را نصبالعين خويش قرار داده در عمل صالح بکوشيد تا رستگار شويد)
صفحه 349، 350.