خطبه 122-هنگام نبرد صفين
[صفحه 329] از سخنان آن حضرت عليهالسلام است که در هنگام جنگ بيارانش فرموده: هر يک از شما که هنگام ديدار دشمن، در خويش قوت قلب و شجاعتي احساس نمود، و در يکي از برادانش ترس و سستي ديدار کرد، بايد بواسطه آن تهمتني و دلاورئيکه خداوند به او عنايت فرموده دشمن را از برادرش دفع کند، همانطوريکه از خودش مدافعه مينمايد، و اگر خواست خداوند تعالي بودي آن شخص (ترسنده) را مانند او (دلير) قرار ميداد (البته شکرانه بازوي توانا بگرفتن دست ناتوان است، در هر مورديکه بوده باشد) براستيکه مرگ طلب کنندهايست شتابان که نه ايستنده در مکان از چنگش رها ميشود، و نه گريزنده از آن آنرا عاجز ميگرداند، گراميترين مرگ کشته شدن (در راه خدا) است، سوگند بدان کسيکه جان پسر ابيطالب بدست او است که هزار ضربت شمشير خوردن (در ميدان جنگ و جهاد براي دين) بر من آسانتر است از مردن در بستري که در غير طاعت خدا باشد.
صفحه 329.