تربيت پذيري انسان
گرچه موجودات زنده همه تربيت پذيرند، اما تربيت پذيري انسان از ويژگيهاي خاصي برخوردار است. انسان با برخورداري عقل و تدبير و عواطف انساني، تربيت پذيرتر از ديگر موجودات نظام آفرينش ميباشد. در اين مورد امام علي (ع) ميفرمايند: از کساني مباش که پند و اندرز به آنها سودي نميبخشد، مگر آنکه سخت در توبيخ آنها مبالغه شود زيرا انسانهاي عاقل با اندرز و آداب پند ميپذيرند اما چهارپايان با زدن. با توجه به پندآموزي و تربيت پذيري انسان، امام علي (ع) سفارش ميکند که در تربيت کودک، در تربيت نفس و در تربيت افراد جامعه بايد شتاب نمود و تربيت را بر هر کار ديگري مقدم داشت. زيرا ممکن است آداب و روشهاي زشت و ناروا دلهاي پاک را آلوده سازد و تربيت و سازندگي را ناممکن.
تربيت يکي از مهمترين واقعيتهاي نظام هستي است که در همه چيز قابل پياده شدن و ثمرهدادن ميباشد. نه تنها انسان را ميشود تربيت کرد و در خودسازي و جامعه سازي موفق نمود، بلکه حيوانات و نباتات را نيز ميشود، تحت تربيت گذاشت و با روشهاي تربيتي به سوي برخي از ارزشها سوق داد.