رشوه دادن
الف: به محض اينکه امام علي (ع) مالک اشتر را براي حکومت مصر منصوب کرد جاسوسان معاويه گزارش اين تحول را به شام مخابره کردند معاويه دست به کار شد و مسير حرکت مالک اشتر را شناسايي و به عامل ماليات، منطقه طي يک نامه خصوصي نوشت: مالک اشتر به سمت مصر در حرکت است اگر بتواني حذفش کني تا زندهام و زندهاي ماليات منطقه را از تو نميگيرم؟!! او نيز روانه شد تا به منطقه قلزم رسيد در آنجا آنقدر ماند تا مالک اشتر به آنجا رسيد خدمت مالک اشتر آمد و خود را معرفي کرد و چنين وانمود کرد که از ياران امام ميباشد سپس به مالک اشتر گفت: منزل، غذا و علف براي چهارپايانت آماده است و پس از صرف غذا با نوشيدني مسمومي مالک اشتر را به شهادت رساند[1] و روانه شام شد و گزارش عملکرد خود و قتل مالک اشتر را به معاويه رسانيد معاويه در يک سخنراني شهادت مالک اشتر را چنين به مردم گزارش داد: علي (ع) دو بازوي توانا داشت يک عمار ياسر که در جنگ صفين از او گرفتيم و يکي مالک اشتر که امروز از او گرفتيم.[2] به نمونه ديگر از وعده پست توجه کنيد: بعد از به قدرت رسيدن امام، حضرت جمعي را به شام فرستاد تا با معاويه مذاکره کنند پس ار مذاکره تندي که بين آنان و معاويه در گرفت و جمعيت متفرق شدند معاويه ماموري فرستاد نزد زياد بن خصفه (رئيس قبيلهاي قدرتمند بود) و خصوصي با او وارد مذاکره شد و به او گفت: برادر، علي (ع) با ما قطع رحم کرده است رهبر ما را کشته و به قاتلان عثمان پناه داده است من از تو تقاضاي کمک دارم و تعهد ميکنم بين خود و خداي خودم که پس از پيروزي هر يک از دو ايالت (مصر، بصره) را که تو دوست داشته باشي به تو واگذار مينمايم!! زياد گفت: با توجه به شناختي که از خدا دارم و نعمتي که به من داده است نميتوانم حامي ستمگران باشم و از جا برخاست[3].
يکي از شيوههاي کاري مخالفان امام براي جذب افراد و استفاده ابزاري از آنان استفاده از رشوه دادن بود البته متناسب با افراد و روحيات آنان به آنان پيشنهاد رشوه ميکردند به يکي پول، به يکي پست و... به دو نمونه توجه کنيد: