جاسوسي براي دشمنان علي‏

امروزه همه پي برده‏اند که نقش جاسوسان در سرنگوني حکومتي کمتر از نقش نيروهاي نظامي و لشکر مهاجم دشمن نيست بلکه آن نيروي مهاجم وقتي موفق مي‏شود ککه جاسوسان شرايط داخلي را فراهم کنند از شيوه‏هاي کاري مخالفان امام علي (ع) که در مرکزحکومت او زندگي مي‏کردند و به ظاهر با آن حضرت بيعت کرده بودند و کسي نمي‏توانست آنان را متهم به ضديت با نظام کند جاسوسي بود، آنان از اين طريق براحتي اسرار کشور را خارج و در اختيار معاويه قرار مي‏دهند، هم در برابر آن پول دريافت مي‏کردند و هم بيشترين ضربه را بر پيکر نظام اسلامي وارد مي‏کردند به اين نمونه توجه کنيد:

عمارة بن عقبه برادر وليد از مخالفان سرسخت امام در کوفه بود و به حسب ظاهر با امام مخالفتي نداشت ولي اخبار کشور بخصوص مسائل مربوط به اختلافات داخلي طرفداران امام علي (ع) را به شام مخابره مي‏کرد (ابن‏ابي‏الحديد يکي از نامه‏هاي او را به شام را آورده است) روزي معاويه به وليد گفت: بالاخره برادرت راضي شد که به عنوان جاسوس ما عمل کند وليد ضمن تاييد جاسوسي برادرش نزد معاويه از او تجليل کرد و ضمن ارسال اشعاري او را به ادامه کار تشويق نمود.[1].

---

1. شرح ابن‏ابي‏الحديد- ج 2، ص 114.