اصحاب رسول خدا در سنت نبوي











اصحاب رسول خدا در سنت نبوي‏



در سنت نبوي نيز از ياران رسول خدا (ص) (با اين تعريف از صحابه) تصويري ارائه شده است که نمي‏توان گفت همه آنها عادلند ابن‏صحيح بخاري که نزد اهل سنت بهترين کتاب حديثي است درباره اصحاب رسول خدا (ص) آورده است: پيامبر (ص) فرمود: «انا فرطکم علي الحوض من ورده شرب منه و من شرب منه لم يظماء بعده ابدا ليرد علي اقوام اعرفهم و يعرفوني ثم يحال بيني و بينهم فاقول اي رب اصحابي فيقول لا تدري ما احدثوا بعدک»[1] در کنار حوض منتظرتان هستم هرکس بر آن وارد شود از آن خواهد نوشيد و هرکس از آن بنوشد هرگز تشنه نخواهد شد. اقوامي بر من وارد مي‏شوند که من آنان و آنان مرا مي‏شناسد (ولي بدون نوشيدن آب) بين من و آنان جدايي مي‏افتد مي‏گويم پروردگارا: اينان ياران من هستند؟! خداوند پاسخ مي‏دهد تو نمي‏داني بعد از تو چه کرده‏اند؟

آيا با وجود چنين احاديثي در منابع صحيح اهل سنت باز هم مي‏توان گفت اصحاب رسول خدا (ص) (با اين تعريف از صحابه) همه انسانهاي عادلي بودند و هيچ گناهي نمي‏کردند؟!









  1. صحيح بخاري- ج 4، کتاب الفتن.