توجه به عامل اقتصاد در خردورزي











توجه به عامل اقتصاد در خردورزي‏



اميرالمؤمنين علي (ع) که ساده زيستن و گريز از اسراف و تجمل گرائي را همواره در مواعظ خود يادآور مي‏شد و زندگي خويش را از آنرو در پائين‏ترين گذران روزي نهاده بود تا بيچارگان از بينوائي خود نوميد نشوند و معاش مولاي خود را بسان ديگر نيازمندان ببينند با اين همه برخورداري از پشتوانه‏اي مالي و گريز از فقر را در زندگي خصوصا آنجا که خرد کارگر مي‏افتد ضروري مي‏داند و به فرزند خود محمد حنفيه مي‏گويد: «يا بني اني اخاف عليک الفقر فاستعذ بالله منه فان الفقر منقصة للدين مدهشة للعقل، داعية للمقت.»

«فرزندم از بيچارگي بر تو مي‏ترسم، پس آن به خدا پناه آر که نيازمندي دين را کاستي آرد و خرد را سرگردان سازد و دشمني را انگيزه گردد».[1].









  1. نهج‏البلاغه، ص 419.