در وصف فقيه











در وصف فقيه‏



«الا ان الفقيه کل الفقيه هو الذي لم يقنط الناس من رحمة الله و لا يؤمنهم من عذابه و لا يرخص لهم في معصيت و لا يدع القرآن رغبة في غيره و لا خير في عبادة لا علم فيها و لا خير في قرائة لا تدبير فيها»[1] «آگاه باشد که فقيه کامل و جامع کسي است که مردم را از بخشايش الهي مأيوس نگرداند، و از عذاب الهي در امان ندارد و مردم را اجازه ارتکاب به معصيت ندهد، و قرآن را در گرايش به غير قرآن واننهد و نياش بدون بدون دانش را خيري نيست و خواندن قرآن را بدون تدبر و درک در معاني آن فايدتي نيست.»









  1. سبط ابن‏جوزي 131.