تامين نيازهاي مادي کارمندان دولت
در زمينهي وظايفي که يک زمامدار اسلامي در مقابل همکاران خود و کارگزاران دولت برعهده دارد، بازميبينيم که علي عليهالسلام اين مسئله را با دقت و باريکبيني شگرفي مطرح ميکند و رسيدگي به امور مادي و رفع نيازهاي کارمندان را يکي از ارکان مهم مديريت و عاملي اساسي براي جلوگيري از خيانت کارمندان و دستبردزدن به بيتالمال و رشوهخواري و پايمال کردن حق و از هم پاشيده شدن نظام جامعه ميداند و هشدار ميدهد که اگر نيازهاي مادي کارمندان تامين شده باشد، حتي افراد نادرست نيز بهانهاي براي دزدي و خيانت و رشوهخواري نخواهند داشت و در صورتيکه دست به چنين کاري بزنند، در مقابل رهبر، لال و سر افکنده خواهند ماند و هيچ توجيهي براي دفاع از خود نخواهند داشت. اما اگر نيازهاي مادي آنان تامين نشده باشد، فشار احتياج آنها را از راه راست منحرف ميسازد و روحيهي امانتداري را در آنان متزلزل ميکند و زمامدار نيز حجتي بر آنان نخواهد داشت، زيرا سرقت و خيانت خود را توجيه ميکنند و گناه آن را به گردن زمامداري که آنها را در محروميت و نيازمندي نگاه داشته و در عين حال اموال مردم را زير دستشان قرار داده است، خواهند انداخت: ثم اسبغ عليهم الارزاق، فان ذلک قوه لهم علي استصلاح انفسهم و غني لهم عن تناول ما تحت ايديهم و حجه عليهم ان خالفوا امرک، اوثلموا امانتک. سپس به ايشان حقوق کافي برسان! زيرا اين کار موجب تقويت نفسشان ميشود و [صفحه 159] آنان را از دستدرازي به اموال زيردستان بازميدارد، به علاوه اين حجتي است بر ايشان اگر از دستورات سرپيچي کنند يا در امانت خيانت ورزند.
پيش از اين نيز در قسمتهاي پيشين به مناسبت طرح مسائل مختلف، در يک آيين الهي واقعبينانهي، همواره به مسئلهي رفاه و بينيازي افراد و تامين احتياجات مادي آنها توجهي عميق و اساسي ابراز کرده و اصول و ضوابطي مشخص براي آن قائل شده است.
صفحه 159.