دولتمردان
روشن است که با اين برداشت، بار ديگر تودهي مردم احساس ظلم و ستم خواهند کرد و نسبت به دولت اعتمادشان سلب خواهد شد و در نتيجه، بين [صفحه 125] دستگاه حکومت و مردم شکافي عميق پديد ميآيد و جدايي مردم و دولت باز تجديد ميگردد و چه بسا که دولت را به سرنوشت شوم و ناخوشايندي دچار سازد. ان شر وزرائک من کان للاشرار قبلک وزيرا و من شرکهم في الاثام فلا يکونن لک بطانه، فانهم اعوان الائمه و اخوان الظلمه و انت واجد منهم خير الخلف ممن له مثل آرائهم و نفاذهم و ليس عليه مثل آصارهم و اوزارهم ممن لم يعاون ظالما علي ظلمه و لا آثما علي اتمه. بدترين وزراي تو کساني هستند که پيش از تو وزير زمامداران اشرار بودهاند و در گناهشان شريک و يار. پس نيايد که اينان (وزراي رژيم طاغوت) رازداران تو باشند، زيرا اينان همکاران گناهکاران و برادران ستمکارانند. در حاليکه تو بهترين جانشين را در اختيار داري: کساني که از نظر فکر و نفوذ اجتماعي کمتر از آنها نيستند و در مقابل، بار گناهان آنها را بر دوش ندارند و از کساني هستند که با ستمگران در ستمشان همکاري نداشته و در گناه شريک آنان نبودهاند. ببينيد چگونه علي عليهالسلام با ژرفنگري داهيانهاي، طرد و نفي همکاران رژيم سابق را به فرماندار خود توصيه ميکند و از اينکه ممکن است با اين پاکسازي با کمبود نيروهاي متخصص روبرو شود، مالک را به وجود نيروهاي اصيل و انقلابي و کارآمد در جامعه رهنمون ميشود و گوشزد ميکند که با اين تفکر و خيالبافي، از پاکسازي و سالم سازي جامعهي اسلامي نهراسد، زيرا با طرد نيروهاي فاسد، نيروهاي سالم به سهولت جايگزين آنان خواهند شد.
بالاترين مقام تنظيم کنندهي برنامههاي دولت، وزراء هستند. اينها هستند که ميتوانند جامعه را، هم به سوي صلاح و رستگاري رهنمون سازند و هم در جهت فساد و تبهکاري سوق دهند و از اين رو صلاح، اعتدال و عظمت حکومت با درستکاري و صلاح آنان ارتباط مستقيم دارد. طبيعي است کساني که در گذشته وزارت ستمگران و طاغوت را به عهده داشته و وابستهي رژيم فاسد بودهاند، لياقت مقام وزارت و صدرنشيني را نخواهند داشت، چرا که آنان با فرهنگ نظام فاسد خود گرفتهاند و از ستمگري چشم نميپوشند و سنخيتي با حکومت عدل (که مخالف هر نوع ستم و ستمگري است) ندارند. از طرف ديگر، ملتي که از ستم آنان آگاه بوده و زهر تلخ ظلمشان را چشيده است، وقتي که بار ديگر طاغوتيان و همکاران رژيم سابق را بر اريکهي قدرت ببينند، چگونه قضاوت خواهند کرد، جز اينکه ميگويند: حکومت همان است و اينان نيز در جهت منافع طبقهي خاصي عمل ميکنند!
صفحه 125.