اين همه تکيه بر رضايت و خشنودي توده‏ي مردم، چرا؟

افراد تحت حکومت به دو دسته تقسيم مي‏شوند:

اکثريت

اقليت

اکثريت عظيم جامعه را مردم عادي اجتماع و باصطلاح همان توده‏ي مردم تشکيل مي‏دهند که نوعا از امکانات رفاهي کمتري برخوردار مي‏باشند. در مقابل، گروه کوچک ديگري هستند که از امکانات مادي فراواني برخوردارند و به همين جهت خود را برگزيدگان و خواص جامعه مي‏پندارند و براي خود شخصيت و امتيازي بيش از عامه‏ي مردم قائلند!! هيچ حاکمي نمي‏تواند در مقام زمامداري به طور صددرصد رضايت اکثريت و اقليت جامعه را کسب نمايد، زيرا اگر به سود مردم مستضعف جهت‏گيري کند، اقليت ناراضي خواهند شد و اگر در جهت منافع اقليت قدم بردارد، توده‏ي مردم ناخشنود خواهند بود. بديهي است که در مقام مقايسه، تلاش در جهت تقويت پايگاه مردمي و جلب رضايت اکثريت عظيم مردم به سود حکومت و به نفع حاکم خواهد بود و نارضايي عده‏اي قليل کاري از پيش نخواهد برد.

---