تاثير ناله ي مظلوم











تاثير ناله‏ي مظلوم



در بينش اسلامي برخي از گناهان باعث تبديل نعمت و عزت به ذلت و بدبختي است و بعضي ديگر مسبب تعجيل عذاب و نزول بلاهاي آسماني.

در ديدگاه علي عليه‏السلام ظلم و ستم به بندگان خدا نيرومندترين عاملي است که از يک طرف نعمت الهي را به نعمت و عزت را به ذلت و تباهي تبديل مي‏کند، و از سوي ديگر باعث تعجيل عذاب و آمدن بلاهاي آسماني مي‏باشد. حال اين عذاب ممکن است عذاب اخروي باشد و ممکن است عذاب

[صفحه 109]

دنيوي باشد و در همين جهان هستي تحقق پيدا کند. و نعمت نيز چون مشخص نيست، ممکن است ظلم باعث تبديل چندين نعمت متعدد باشد و ممکن است منجر به متلاشي شدن هستي ظالم گردد و همه‏ي اينها از ناله‏ي مظلوم سرچشمه مي‏گيرد.

مگر خواسته و دعوت مظلوم چيست؟ جز اين نيست که وقتي مظلوم در برابر ظالمي قدرتمند قرار گرفت، وقتي ديد توان مقابله با ظالم و دفع ظلم او را ندارد، روي به خدا مي‏آورد و در اين مورد از خالق يکتا و توانايش دعوت به عمل مي‏آورد. دعوت او چيست و از خدا چه مي‏خواهد؟ طبعا خواسته‏اش اين است که: خدايا، قدرت اين ظالم را بگير تا ديگر نتواند مردم را زير فشار ظلم قرار دهد. نعمتهايي را که به او داده‏اي، باز پس گير تا خوار و ذليل شود و نتواند ديگران را خوار و ذليل کند. او را به عذابهاي خودت مبتلا کن تا داد دل مظلوماني که مورد ظلم او واقع شده‏اند گرفته شود و اين ظالم، کيفر ظلمهايش را ببيند و...

چون خواسته‏هاي مظلوم از اينگونه است و چون خداوند ناله‏ي مظلوم را خيلي زود مي‏شنود و دعاي او را فورا مستجاب مي‏کند، در نتيجه‏ي همين دعاها به سرعت نعمت ظالم به نقمت و عزتش به ذلت تبديل مي‏گردد:

و ليس شي‏ء ادعي الي تغيير نعمه الله و تعجيل نقمته من اقامه علي ظلم، فان الله يسمع دعوه المضطهدين و هو للظالمين بالمرصاد.

هيچ عاملي در دگرگوني نعمتهاي خدا (و تغيير دادن نعمت به ذلت و نکبت) و در تعجيل و شتاب خدا براي پياده کردن قهر و خشم و انتقامش، موثرتر و وسيع‏تر از پافشاري و اصرار و مقاومت (ستمگران) بر ستم نيست (يعني اصرار ستمگران بر ستم کردن نسبت به مردم، سريع‏تر از هر عامل ديگري باعث مي‏شود که خداوند نعمتهايش را از انسان پس بگيرد و آنرا دگرگون کند و خشم و قهر و کيد خود را نشان دهد.)، چرا که خداوند دعاها و خواهشهاي مظلومان را به خوبي مي‏شنود و خودش همواره در کمين ستم‏پيشگان است.

[صفحه 110]


صفحه 109، 110.