امدادهاي غيبي در سايهي ياري الله
در قرآن و نهجالبلاغه تحقق نصرت الهي و امدادهاي غيبي، مشروط به ياري کردن به «الله» است. براي بيان مفهوم ياري کردن به خداوند، قبلا ناچار از طرح يک اشکال هستيم: ممکن است گفته شود ياري و کمک دربارهي چه کسي مطرح است و چه کسي احتياج به ياري و کمک کردن دارد؟ فرضا اگر من بگويم به فلان ميليونر صد تومان کمک کردم، مردم به من نميخندند؟ در حاليکه اگر بگويم به فلان فقير کمک کردهام، مرا تحسين نيز خواهند کرد. کمک کردن به خداوند يعني چه؟ مگر خداوند نقص و کمبودي دارد؟ مگر ضعف و فتوري در دستگاه الهي متصور است؟ اگر بگوييد: منظور، کمک کردن به آيين الهي و احکام خداوند است، ميگوييم: مگر خداوند در پياده کردن مقررات ديني و دستور العملهاي ارشاديش عاجز و ناتوان است؟ براي پاسخ به اين سوال، طرح يک ويژگي از قوانين الهي در مقايسه با ديگر قوانين دستساز بشري ضروري است.
امروزه در جامعهي اسلاميمان بيش از زمانهاي ديگر، نصرت الهي و امدادهاي غيبي مطرح و بر سر زبانهاست. بالاخص در جبهههاي نبرد حق عليه باطل، عزيزان رزمندهمان بيش از ديگران، امدادهاي غيبي را لمس و احساس کرده و ميکنند.