رسيدگي و اهتمام بسيار به امور محرومان جامعه

يکي از توصيه‏هاي موکد امام (ع) به زمامدار اسلامي، رعايت حال مستمندان و رسيدگي به وضع محرومان جامعه است. طبقه‏ي فرودست در جامعه‏ي عدالتخواه مي‏بايست مورد اکرام، توجه و احترام حاکمان اسلامي باشد. تحقق «عدالت» و گسترش آن که يکي از اهداف عمده‏ي ايجاد دولت اسلامي و اجراي قوانين و مقررات اسلامي است، در گرو رفع فقر و تهي‏دستي، ايجاد و تعادل اقتصادي ميان کلمه‏ي اقشار جامعه و دادن امکانات بالسويه به کليه اقشار جامعه در جهت رشد و تعالي معنوي و مادي است. از اين رو، زمامدار اسلامي، مسئوليتي بسيار مهم در برابر طبقه‏ي محروم و در حمايت از مستضعفان و

[صفحه 37]

تهي‏دستان دارد.

صم الله الله في الطبقه السفلي من الذين لا حيله لهم، من المساکين و المحتاجين و اهل البوسي و الزمني، فان في هذه الطبقه قانعا و معترا.[1].

(سپس به عزت الهي و عظمت ربوبيت، طبقه‏ي فرودست و تهي دست را درياب. آنان کساني‏اند که راه چاره- براي تامين معاش خود- ندارند و از فقيران و نيازمندان و دردمندان مي‏باشند و زمين گيرند. همانا در اين طبقه‏ي فرودست، نيازمنداني يافت مي‏شودند که دست نياز به سوي- مردم- دراز مي‏کنند، و محتاجاني هستند که از شرم و عفاف نياز خود را با مردم در ميان نمي‏گذارند.)

صفحه 37.

---

1. نهج‏البلاغه، نامه‏ي 53.