تشويق نيكان و مجازات بدكاران











تشويق نيکان و مجازات بدکاران



[صفحه 21]

امام علي (ع) زمامداري اسلامي را به تميز دادن و فرق نهادن ميان نيکوکاران و بدکاران جامعه راهنمايي کرده است. چرا که عدم تميز ميان نيکوکاران و بدکاران و يکسان بودن ارج و قرب و منزلت آنان نزد والي، نيکوکاران را به بدکاران تشويق نموده و بدکاران را به کارهاي ناپسند، مشتاق.

و لا يکونن المحسن و المسي‏ء عندک بمنزله سواء، فان في ذلک تزهيدا لاهل الاحسان في الاحسان، و تدريبا لاهل الاساءه علي الاساءه! و الزم کلا منهم ما الزم نفسه.[1].

(نيکوکار و گناهکار در نزدت يکسان نباشند. همانا که مساوات ميان آن دو موجب مي‏شود که نيکوکار در اعمال خود سست شود و گناهکار و بدکار در رفتارهاي زشت خود استوار گردد، و بر اساس آنچه که آنها برعهده دارند و به آن عمل مي‏نمايند با آنان رفتار نما.)



صفحه 21.





  1. نهج‏البلاغه، نامه‏ي 53.