ضرورت پوشاندن بديها توسط زمامدار اسلامي
فان في الناس عيوبا، الوالي احق من سترها، فلا تکشفن عما غاب عنک منها، فانما عليک تطهير ما ظهر لک، و الله يحکم علي ما غاب عنک، فاستر العوره ما استطعت يستر الله منک ما تحب ستره من رعيتک. اطلق عن الناس عقده کل حقد، و اقطع عنک سبب کل وتر، و تغاب عن کل ما لا يصح لک، و لا تعجلن الي تصديق ساع، فان الساعي غاش، و ان تشبه بالناصحين![1]. (همانا همه مردم داراي عيب و نقصانند ولي زمامدار ميبايست عيوب مردم را [صفحه 18] بپوشاند. پس مبادا آنچه بر تو پنهان است را آشکار سازي. بلکه بر تو است تا عيوب پيدا را نيز بپوشاني، چه اينکه خداوند بر آنچه بر تو پنهان است حکم خواهد داد. پس تا آنجا که ميتواني عيب پوش باش، همان طوري که خداوند هر آنچه راتو دوست نميداري آشکار شود پنهان نموده است. گرهي هر کينهاي را ميان مردم بگشا، و رشتهي هر خصومت و دشمني را پاره کن و آنچه را که بر تو پنهان است پي جو مباش و سخنان سخن چينان و عيب جويان را فوري مپذير، چه اينکه سخن چين، خيانت کار است، اگر چه خود را خيره خواه وانمود کند.)
امام علي (ع) از رهبران ميخواهند تا عيوب پنهان جامعهي اسلامي و مردم را آشکار ننمايند. و به جاي آن، محسنات و اخلاق نيکوي مردم را آشکار و به صورت علني ابراز نمايند تا، بدين ترتيب اعمال نيک و سنت حسنه در ميان مسلمين مشهور و مرسوم و متداول گرديده و اعمال زشت و ناهنجاريهاي جامعه متروک گردد.
صفحه 18.