راندن افراد سخن چين و تفرقه جو
و ليکن ابعد رعيتک منک، و اشنوهم عندک اطلبهم لمعا ئب الناس.[1]. (و ميبايست مردود ترين و منفور ترين افراد براي زمامدار کساني باشند که مردم را بيشتر عيبجويي ميکنند.)
امام علي (ع) به زمامدران اسلامي توصيه ميفرمايد که افراد عيبجو و سخنچين را که هدفي جز ايجاد تفرقه در ميان مسلمين و جدايي افکندن ميان مردم و رهبري ندارند از خود برانند. در حقيقت کساني که عيب جو ميباشند دائما بدنبال بزرگ کردن نکات منفي مردم، رهبري و دولت اسلامي ميباشند. آنها با کار خود، رهبر اسلامي را نسبت به مردم بدبين نموده و بذر کينهي مسلمين را در دل زمامدار ميکارند و بدين ترتيب، چهرهاي تاريک و مبهم از جامعهي اسلامي براي رهبري ترسيم و به وي معرفي ميکنند.