احتياط در برابر خواسته هاي نا به جاي نزديكان











احتياط در برابر خواسته‏هاي نا به جاي نزديکان



امام علي (ع) نزديکان و اقرباي واليان را از جمله پرتوقع‏ترين و کم صبرترين اقشار جامعه را برمي‏شمرند و لزوم رعايت احتياط و عدم اجابت تقاضاهاي ناحق آنان را به رهبري اسلامي توصيه مي‏فرمايند و به نوعي طبيعت منفي و سرشت سلبي خواص و نزديکان زمامداران را- اعم از رهبران اسلامي و يا غير مسلمان- يادآوري مي‏نمايند.

و ليس احد من الرعيه اثقل علي الوالي موونه في الرخاء، و اقل معونه له في البلاء، و اکره للانصاف، و اسال بالالحاف، و اقل شکرا عند الاعطاء و ابطا عذرا عند المنع، و اضعف صبرا عند ملمات الدهر من اهل الخاصه.[1].

(و به هنگام رفاه، توقع نزديکان و خواص زمامدار از همه‏ي مردم بيش‏تر است و هنگام سختي و گرفتاري خدممت آنان از همه کم‏تر مي‏باشد. آنها دوستدار انصاف نيستند و بر درخواست خود از همه بيش‏تر اصرار مي‏کنند. در برابر پاداش، کم شکر گذارند و به هنگام منع پاداش، ديرتر از همه عذر مي‏پذيرند و

[صفحه 17]

به هنگام پريشاني دهر، آنها از همه کم‏تر صبورند.)



صفحه 17.





  1. نهج‏البلاغه، نامه‏ي 53.