عفو و گذشت از لغزشهاي مردم
در اين رابطه امام علي (ع) ميفرمايد: يفرط منهم الزلل، و تعرض لهم العلل، و يوتي علي ايديهم في العمد و الخطا، فاعطهم من عفوک و صفحک مثل الذي تحب و ترضي ان يعطيک الله من عفوه و صفحه[1]. (گاهي اوقات از مردم گناه و لغزشي- خواستهو يا ناخواسته- سر ميزند. پس گذشت و عفو خود را شامل حال آنها نما، همچنان که دوست ميداري که [صفحه 14] خداوند گذشت و عفو خود را شامل حال تو نمايد.)
تا زماني که انسانها با هم مراوده و ارتباط دارند، تضاد منافع و اختلاف و درگيري امري است اجتناب ناپذير. در اين ميان حاصل اين اختلافات، عدم رعايت حقوق يکديگر و تجاوز به حقوق ديگران ميباشد. امام علي (ع) به زمامدار اسلامي توصيه نمودهاند که از لغزشها و خطاهاي مردم تا حد ميسور و ممکن درگذرد. اين عفو و گذشت رهبري، روحيهي نااميدي و ياس مجرمين و گناهکاران را مبدل به اميد و نويد سرنوشت و آيندهاي بهتر مينمايد و فرصتي را به خطاکاران ميدهد تا با اصلاح خود، دولت اسلامي و رهبري را ياري و حمايت نمايند.
صفحه 14.