لزوم مردم داري و خوش رفتاري با مردم











لزوم مردم داري و خوش رفتاري با مردم



امام علي (ع) در آيين حکومت داري خود، به ولاه و حکمرانان خويش در سرزمين‏هاي اسلامي، پس از توصيه به خويشتن داري و رعايت تقوا و پرهيز از دنباله روي از هواهاي نفساني و شهوات، لزوم مردم داري و برخورد خوش را با عموم مسلمين توصيه مي‏نمايد.

و اشعر قلبک الرحمه للرعيه، و المحبه لهم، و اللطف بهم، و لا تکونن عليهم سبعا ضاريا تغتنم اکلهم.[1].

(و با مردم مهربان باش و دوستي و صميميت با آنها را در قلب خود جاي ده و همچون جانوري درنده مباش که خوردنشان را غنيمت شماري.)

در ضرورت توجه به خواسته‏هاي مردم از سوي زمامدار و جلب رضايت عموم مردم توسط حاکميت اسلامي، استاد مرتضي مطهري با تمسک به فرمايشات امام (ع) چنين مطرح مي‏نمايد که 3 يکي از چيزهايي که رضايت عموم بدان بستگي دارد اين است

[صفحه 13]

که حکومت با چه ديده‏اي به توده‏ي مردم و خودش نگاه مي‏کند؟ با اين چشم که آنها برده و مملوک، و خود صاحب اختيارند؟ و يا با اين چشم که آنها صاحب حقند و او خود تنها وکيل و امين و نماينده است؟ در صورت، اول هر خدمتي انجام دهد از نوع تيماري است که مالک حيوان براي حيوان خويش انجام مي‏دهد و در صورت دوم، از نوع خدمتي است که يک امين صالح انجام مي‏دهد. اعتراف حکومت به حقوق واقعي مردم و احتراز از هر نوع عملي که مشعر بر نفي حق حاکميت آنها باشد، از شرايط اوليه‏ي جلب رضاو اطمينان آنان است.»[2].



صفحه 13.





  1. نهج‏البلاغه، نامه‏ي 53.
  2. سيري در نهج‏البلاغه، مرتضي مطهري، ص 119 -118.