تهذيب و پالايش روحي- اخلاقي مردم











تهذيب و پالايش روحي- اخلاقي مردم



جامعه‏ي مهذب، با فرهنگ و مجهز به اخلاق اسلامي، جامعه‏اي است که علاوه بر ارج نهادن به علم و دانش، اخلاق و ايمان نيز در آن رواج داشته و حکمفرما باشد. تهذيت مردم و زدودن رفتار و اخلاق ناشايست و رواج فرهنگ و اخلاق اسلامي، يکي زا حقوق حقه‏ي مردم است. زمامدار اسلامي مي‏بايست تمهيدات لازم را براي تقويت ارکان اخلاقي و بنيادهاي روحي- رواني امت مسلمان فراهم سازد. چه اينکه علم و ايمان دو بال نصرت و پيروزي جامعه‏ي اسلامي است. بنابراين آموزش فرهنگ اجتماعي صحيح، رفتار مناسب و آداب اسلامي يکي از عمده وضايف زمامدار اسلامي است.

امام علي (ع) در اين رابطه مي‏فرمايد:

و تاديبکم کيما تعلموا

(و از جمله‏ي حقوق شما مردم اين است که شما را آداب آموزدم تا آگاه و فهميده

[صفحه 11]

باشيد.)

همچنين در خطبه‏اي ديگر، امام (ع) وظيفه‏ي پيشواي مسلمين را در امر اجراي احکام الهي مشخص مي‏فرمايند. امام (ع)، مجموعه‏ي وظايف رهبري مسلمين ررا در اندرز دادن به مسلمين و تلاش بر خيرخواهي براي امت اسلامي و زنده نگاه داشتن سنت (پيامبر اسلام) و اجراي حدود الهي بر مجرمان و تقسيم بيت‏المال اعم از سهم امام وسهم سادات (خمس) ما بين افرد مستحق مي‏دانند.

انه ليس علي الامام الا ما حمل من امر ربه: الا بلاغ في الموعظه، و الاجتهاد في النصيحه، و الاحياء للسنه، و اقامه الحدود علي مستحقيها و اصدار السهمان علي اهلها.[1].

(همانا، به جز آنچه که از اوامر الهي بر دوش امام قرار گرفته، تکليف ديگري نيست و آن عبارت از: رسانيدن احکام الهي به مسلمين، تلاش براي خيرخواهي و اندرزگويي مسلمين، بر پا کردن سنت، اعم از آيين اسلام و سيره پيامبر (ص)، اجراي حدود الهي بر مستحقان و تقسيم سهمين (خمس) ميان افراد مستحق.)



صفحه 11.





  1. نهج‏البلاغه، خطبه‏ي 105.