وزراء و مشاوران حکومت

41- اينگونه افراد را، مشاور خود قرار مده و با آنها مشورت مکن:

الف. بخيل ب. ترسو و بزدل ج. حريص

زيرا:

1- فرد بخيل ترا از اعطا و احسان باز مي‏دارد و نيز ترا از فقر و تهي‏دستي مي‏ترساند.

2- فرد ترسو و بزدل با ترسي که در تو ايجاد مي‏کند ترا در تصميم‏گيري و اجراء امور ضعيف و سست مي‏گرداند.

3- فرد حريص از شدت حرصي که در تو ايجاد مي‏کند باعث ستمگري و ظلم تو مي‏شود و آن حرص و ستم را برايت خوب جلوه مي‏دهد.

بخل و ترس و حرص، غرائز و خصلتهايي هستند که همگي آنها ريشه اصلي ايجاد سوءظن به خداوند متعادلند.

42- بدترين وزيران تو کساني هستند که در حکومت اشرار قبل از تو منصب وزارت داشته و در گناهان و جرائم آنها شريک بوده‏اند.

43- مبادا از اين افراد که در دولت جنايتکاران و اشرار جزو

[صفحه 16]

آنان و شريک جرائم آنان بوده‏اند صاحب سر و محرم راز تو باشند زيرا اين گونه افراد:

اولا: همکار و يار مجرمان و گناهکاران بوده‏اند.

ثانيا: از بردران و همراهان ستمگران محسوب مي‏شوند.

44- تو مي‏تواني بجاي اين وزيران کساني را که از هر لحاظ بهتر از اين افراد هستند انتخاب نمايي، کسانيکه:

الف. مديريت و نفوذ آنها را دارا هستند.

ب. علاوه بر آن مديريت و نفوذ، اين گروه از گناه و جرم و وبالي که آنها در گردن دارند پاک و منزهند.

ج. همچنين هيچ ستمگري را بر ستمگريش معاونت نکرده‏اند و هيچ گناهکار و مجرمي را در ارتکاب گناه و جرائم کمک ننموده‏اند.

45- اين گونه مردان را که براي وزارت انتخاب نمايي:

1- بدون هيچ تحميلي بر دولت، سبک بال زندگي مي‏کنند.

2- بهترين يار و همکارت مي‏باشند.

3- نسبت به تو بسيار مهربان و با عطوفت هستند.

4- با بيگانه و غير از تو کمتر انس و الفت مي‏گيرند.

46- اين افراد را جزء نزديکترين افراد خود قرار بده و آنها را براي مجالس سري و علني خود برگزين.

[صفحه 17]

47- گزيده‏ترين افراد از وزراء پيش تو کسي باشد که:

الف. سخن حقي را که بر انسان ناگورا و تلخ مي‏آيد بيشتر به تو تذکر دهد.

ب. و اگر زماني خواستي از روي هوي و هوس مرتکب عملي شوي که خداوند متعال آن گونه اعمال را براي اولياء و دوستان خود شايسته نمي‏داند کمتر نسبت به تو رغبت و مساعدت نشان دهد.

48- بايد بدين افراد، نزديک و دوست و ملحق شوي:

1- افراديکه اهل تقوي و ورع هستند.

2- اهل صداقت و راستگويي‏اند.

49- از افرادي که با تو همکاري مي‏کنند بخواه که در صدد چاپلوسي و تملق تو برنيايند و بيهوده ترا نسبت به کاري که انجام نداده‏اي نستايند، چون زياده روي در تعريف و تملق که نسبت به انسان انجام گيرد منشاء خودبيني و کبر مي‏گردد و ايجاد غرور و تکبر مي‏کند.

[صفحه 18]

صفحه 16، 17، 18.