سياست حکومت علي[1]
سيد مرتضي عسکري در ذي الحجّه سال 35 هجري پس از کشته شدن عثمان، مردم با علي (ع) بيعت کردند؛ و در ماه رمضان سال چهلم هجري علي (ع) در مسجد کوفه شهيد شد. مدّت خلافت علي (ع) چهار سال و هشت ماه و اندي بود. پس از کشته شدن عثمان، تودههاي مردم بر علي (ع) فشار آوردند تا با او بيعت کنند؛ ولي آن حضرت نميپذيرفت. سرانجام پس از گفتگوهاي بسيار و قرار دادن شروطي، حضرتش بيعت آنان را پذيرفت. از جمله شروط آن حضرت در پذيرفتن بيعت اين دو مورد بود: 1- آنها را به پيروي از حق و عدالت و عمل به سنّت پيامبر (ص) راه برد. 2- علي (ع) درهمي از بيت المال بدون اطّلاع مسلمانان، برندارد. آن حضرت با اين شرط راه را بر سردمداران که طمع برداشت بيش از ديگران را داشتند، مسدود ساخت. با شروطي که اميرالمؤمنين (ع) مقرّر فرمود، همهي صحابه و تابعين و ساير سکنهي مدينه با حضرتش بيعت کردند؛ جز: بني اميّه و عزيزان بني اميّه مانند حسّان بن ثابت که شاعر خليفهي اموي عثمان شده بود و زيد بن ثابت که کاتب خلفا در نوشتن نسخههاي قرآن بود و سعد وقّاص و اسامة بن زيد که گفتند: پس از اين در جامعه اختلاف پديد ميآيد.
.