خشم افروزي برادر ايماني











خشم افروزي برادر ايماني



إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ.[1].

آن گاه که مؤمن برادر خود را خشمگين ساخت، ميان خود و او جدايي انداخت.









  1. نهج البلاغه، ح 472، ص 1305.