خشم افروزي برادر ايماني
إِذَا احْتَشَمَ الْمُؤْمِنُ أخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ.[1]. آن گاه که مؤمن برادر خود را خشمگين ساخت، ميان خود و او جدايي انداخت.
آن گاه که مؤمن برادر خود را خشمگين ساخت، ميان خود و او جدايي انداخت.
نهج البلاغه، ح 472، ص 1305.