سستي بنياد هرزگي











سستي بنياد هرزگي



اَلْفُجُورُ دارُ حِصْنٍ ذَليلٍ لا يَمْنَعُ اَهْلَهُ وَ لا يُحْرِزُ مَنْ لَجَاءَ اِلَيْهِ.[1].

هـرزگـي جـايـگـاهي سست و فرو ريخته است که اهلش را حراست نکند و بر پناهندگانش آغوش ‍ نگشايد.









  1. نهج البلاغه، خ 156، ص 494.