گريه بر گناه
طُوبي لِمَنْ... يَبْکي عَلي خَطيئَتِهِ.[1]. خوشا کسي... که بر گناه خود بگريد.
خوشا کسي... که بر گناه خود بگريد.
نهج البلاغه، خ 175، ص 576.