زيان هاي تنگدستي
امام علي (ع) به فرزندش محمد حنفيه فرمود: فرزندم! از فقر بر تو مي ترسم، از آن به خـدا پـنـاه بـبـر! چـرا کـه فـقـر، ديـن انـسـان را نـاقـص و عقل و انديشه او را مشوش و او را نسبت به مردم بدبين مي سازد.
يـا بُنَيَّ، إِنِّي أَخَافُ عَلَيْکَ الْفَقْرَ، فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنْهُ، فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ، دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ![1].