عيب پوشي بزرگوارانه











عيب پوشي بزرگوارانه



اَلْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتّي کَاَنَّهُ قَدْ غَفَرَ.[1].

بـه هـوش باش و آگاه! به خدا سوگند، خداوند گناه کسان را چنان مي پوشاند که گويا آن را بخشيده است.









  1. نهج البلاغه، ح 29، ص 1099.