کم کاري و زيانکاري

مَنْ قَصَّرَ فِي اَيّامِ اَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ اَجَلِهِ فَقَدْ خَسِرَ عَمَلُهُ وَ ضَرَّهُ اَجَلُهُ.[1].

کـسـي کـه قـبـل از فـرا رسـيـدن مـرگ در اعـمـال نـيـکـو کـوتـاهـي کـنـد، حاصل کارش زيان است و مرگ او مايه خسران.

---

1. نهج البلاغه، خ 28، ص 98.