سرآمد بندگان











سرآمد بندگان



فـَاعـْلَمْ اَنَّ اَفـْضـَلَ عـِبـادِ اللّهِ عِنْدَ اللّهِ اِمامٌ عادِلٌ هُدِيَ وَ هَدي، فَاَقامَ سُنَّةً مَعْلُومَةً وَ اَماتَ بِدْعَةً مَجْهُولَةً.[1].

بدان که برترين بندگان خدا نزد او، پيشوايي است دادگر، هدايت يافته و هدايتگر که سنّت و راه معلوم را بر پا مي دارد و بدعت مجهول را از ميان برمي دارد.









  1. نهج البلاغه، خ 164، ص 168.