آداب پرستش

فـَاعـْتـَصـِمْ بـِالَّذي خـَلَقـَکَ وَ رَزَقـَکَ وَ سـَوّاکَ فـَلْيـَکـُنْ لَهُ تـَعـَبُّدُکَ وَ اِلَيـْهِ رَغـْبـَتُکَ وَ مِنْهُ شَفَقَتُکَ.[1].

چـنـگ زن بـه آن کـس کـه تـو را آفـريـد و روزي داد و انـدام زيـبـايـت را مـتـعـادل سـاخـت. بـايـد پـرسـتـش و بـندگيت براي او و روي آوردنت به سوي او و ترست از او باشد.

---

1. نهج البلاغه، ن 31، ص 917.