صراط مستقيم
أَيُّهَا النَّاسُ، مَنْ سَلَکَ الطَّرِيقَ الْواضِحَ وَرَدَ الْمَاءَ وَ مَنْ خَالَفَ وَ قَعَ فِي التِّيهِ.[1]. مردم! آن که راه آشکار را بپيمايد به آب درآيد، و آن که بيراهه را پيش گيرد، در بيابان بي نشان افتد.
مردم! آن که راه آشکار را بپيمايد به آب درآيد، و آن که بيراهه را پيش گيرد، در بيابان بي نشان افتد.
نهج البلاغه، خ 192، ص 650.