دوستي و دشمني معتدل

اَحـْبـِبْ حـَبـيـبـَکَ هـَوْناً ما عَسي اَنْ يَکُونَ بَغيضَکَ يَوْماً ما. وَ اَبْغِضْ بَغْيضَکَ هَوْناً ما، عَسيَّ اَنْ يَکُونَ حَبِيبَکَ يَوْماً ما.[1].

با دوست، در دوستي از اندازه مگذر، بسا که روزي دشمن گردد و با دشمن مدارا کن، باشد که روزي دوست گردد.

---

1. نهج البلاغه، ح 260، ص 1216.