غربت و تنهايي











غربت و تنهايي



اَلْغَريبُ مَنْ لَيْسَ لَهُ حَبيبٌ.[1].

غريب و تنها کسي است که دوستي نداشته باشد.









  1. شرح غررالحکم، ج 1، ص 315.