رويکرد و رويگرد دنيا
چون دنيا به کسي روي آورد، نيکويي هاي ديگران را به او عاريت دهد و چون به او پشت نمايد، خوبي هاي او را بربايد.
إِذا أَقـْبـَلَتِ الدُّنـْيـا عـَلي اَحـَدٍ أَعـارَتـْهُ مـَحـاسـِنَ غـَيـْرِهِ، وَ اِذا أَدْبـَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحاسِنَ نَفْسِهِ.[1].