نقش روزگار

اَلدَّهْرُ مُوَکَّلٌ بِتَشْتيتِ الاُْلاّفِ.[1].

روزگار در پيِ پراکنده کردن دوستان است.

---

1. شرح غررالحکم، ج 1، ص 307.